Episode 60
60: Καφεΐνη! Ή μήπως όχι;
3 March 2022
30 mins 42 secs
About this Episode
26 Φεβρουαρίου - τα γενέθλια του Δημήτρη, τρίτη μέρα της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία και... μια μέρα που ο Δημήτρης πίνει καφέ;!
Σημειώσεις εκπομπής (show notes)
- Πόλεμοι που λαμβάνουν χώρα αυτή τη στιγμή σε όλον τον κόσμο
- Line - εστιατόριο με προϊόντα ζύμωσης
- To podcast του Michael Pollan σχετικά με την καφεΐνη και τον καφέ
- Ρώσικος καφές RAF
- Βιετναμέζικος καφές
- Αιθιοπικός καφές
Μουσική: Bugatti Step του Jaroslav Ježek
CD Studio Matouš MK0055
Ερμηνεία: Tomáš Víšek
Απομαγνητοφώνηση
Δημήτρης:
[0:17] Γεια σας και καλώς ήρθατε σε άλλο ένα επεισόδιο του Easy Greek podcast, του podcast που σας μαθαίνει ελληνικά με αυθεντικούς, καθημερινούς διαλόγους. Είμαι ο Δημήτρης και βρίσκομαι με την...
Μαριλένα:
[0:30] Μαριλένα.
Δημήτρης:
[0:31] Μαριλού, σήμερα είναι τα γενέθλιά μου.
Μαριλένα:
[0:35] Ναι, επιτέλους μεγαλώνει ο Δημήτρης.
Δημήτρης:
[0:38] Γίνομαι 33 σήμερα.
Μαριλένα:
[0:42] Ουάου.
Δημήτρης:
[0:43] Πριν ένα τρίτο του αιώνα και κάτι ψιλά ήρθα σ' αυτόν τον κόσμο.
Μαριλένα:
[0:46] Όντως. Πω πω! Ήσουνα, όπως είπα και πριν, σαμιαμίδι τέτοια ώρα πριν 33 χρόνια. Θα σε κοίταζε η μαμά σου σαν ούφο, σαν εξωγήινο.
Δημήτρης:
[0:58] Αρχίζω και εγώ και νιώθω μεγάλος σε σχέση με το τι γίνεται με τον κόσμο.
Μαριλένα:
[1:02] Α ΟΚ.
Δημήτρης:
[1:03] Όταν γεννήθηκα υπήρχε ακόμα Σοβιετική Ένωση, υπήρχε ακόμα Τσεχοσλοβακία. Δεν υπήρχε το ίντερνετ, (ΟΚ) δεν υπήρχανε κινητά τηλέφωνα. Αυτή την εβδομάδα που μας πέρασε, πριν λίγες μέρες, την - πότε ήτανε; - την... (Πέμπτη) Νιώθω λες και έχουν περάσει τόσες μέρες ήδη, αλλά είναι μόνο η τρίτη μέρα της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία και αυτό βρίσκεται στο μυαλό μας πολύ, προφανώς. Δεν έχω πολλά να πω πέρα από τα προφανή σχετικά με αυτό. Απλά σκέφτομαι πώς θα κοιτάζουνε αυτή την σύγκρουση και αυτή την σύρραξη θα έλεγα - ορίστε μία λέξη που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να ακούγεστε πιο λόγιοι, να λέτε «σύρραξη» αντί για «πόλεμος» - πώς θα τη βλέπουνε... πώς θα βλέπουν τον πόλεμο αυτόν σε κάποια χρόνια από τώρα οι ιστορικοί. Και σκέφτομαι πώς βλέπουμε σήμερα τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και όταν ο Χίτλερ μπήκε στην Πολωνία. Προφανώς, αυτό που λέμε τώρα είναι ότι οι Ρώσοι και ο Πούτιν είναι κακοί, προφανώς... Όχι «είναι κακοί», είναι επιθετικοί και έχουνε μία απαράδεκτη πολιτική, αλλά όπως και στην περίπτωση του Χίτλερ, κάτι οδήγησε τον Χίτλερ στο να κάνει αυτά που έκανε, έτσι πιστεύω εγώ τουλάχιστον. [2:22] Και στην περίπτωση της Γερμανίας, στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο αυτό ήτανε η συνθήκη των Βερσαλλιών που ουσιαστικά πίεσε πάρα πολύ τη Γερμανία. [2:33] Και δεν είχανε χρήματα, δεν είχανε στρατό, δηλαδή δεν ήρθε απ' το πουθενά αυτή η επίθεση από τη Γερμανία. Και άμα δεν υπήρχε ο Χίτλερ, θα υπήρχε κάποιος άλλος να κάνει αυτά που έκανε ο Χίτλερ και να βγάλει την Γερμανία από την ντροπή. Νομίζω ότι it takes two to tango που λένε στα αγγλικά και τέλος πάντων να μην μακρυγορώ γιατί μακρυγορώ.
Μαριλένα:
[2:59] Είναι πολύ μεγάλο ζήτημα και πολύ ευαίσθητο και πολύ λεπτό οπότε...
Δημήτρης:
[3:03] Εγώ πιστεύω, ναι, ότι είναι πραγματικά κατακριτέες οι πολιτικές της Ρωσίας σ' αυτό το ζήτημα, αλλά πρέπει να δούμε τι οδήγησε τον Πούτιν να πάρει αυτή την απόφαση και υπάρχουν πολλοί παράγοντες σε σχέση με την πολιτική του ΝΑΤΟ στο παρελθόν που μπορεί να οδήγησαν στα πράγματα εδώ που είναι σήμερα. Πες, Μαριλού, τι θες.
Μαριλένα:
[3:26] Όχι όχι, εγώ λίγο διαφωνώ με την έννοια ότι ό,τι και να υπάρχει από πίσω κάπως προσπαθείς να το λύσεις, ρε παιδί μου, ή να κάνεις λίγο υπομονή. Δεν ξέρω, δεν ξέρω καθόλου τη γεωπολιτική της περιοχής και δεν θέλω να τοποθετηθώ. Μία μικρή διόρθωση για κάτι που είπες πριν: δεν είναι ο Πούτιν και οι Ρώσοι κακοί, είναι ο Πούτιν κακός. Τέλος. Γιατί ξέρουμε ότι πάρα πολλοί στη Ρωσία αντιδρούνε σε όλο αυτό που συμβαίνει και υπάρχει ένα μεγάλο αντιπολεμικό κίνημα, γιατί και από εκείνη την πλευρά σκοτώνονται και δεν το θέλουν και εκείνοι. Ναι, στεκόμαστε όλοι αμήχανα απέναντι σε αυτό που συμβαίνει. Εμ, δεν ξέρω, να ανοίξουμε τις αγκαλιές μας και τα σπίτια μας και ό,τι μπορούμε για τους ανθρώπους που ήδη έχουνε φύγει και θα συνεχίσουν να φεύγουνε από το σπίτι τους, το οποίο για μένα είναι κάτι το οποίο με τρομάζει πάντα και με στεναχωρεί αφάνταστα. Δεν ξέρω τι άλλο να πω. Δεν ξέρω, η σκέψη και η αγάπη μας είναι εκεί από την Πέμπτη το πρωί που συμβαίνει σε όλους που περνάνε αυτό το πράγμα το οποίο για μένα δεν θα 'πρεπε να υπάρχει ό,τι και να υπάρχει από πίσω γεωπολιτικά. Τέλος πάντων, ναι, δεν θα κάνουμε podcast για τον πόλεμο, γιατί (Ναι) είναι ένα πολύ μεγάλο ζήτημα και δεν είμαστε οι ιδανικοί να το θίξουμε, απλά έτσι λίγο συζητάμε για τα συναισθήματά μας τις τελευταίες τρεις μέρες.